شناخت آنژین پرینزمتال

در بسیاری از موارد، پزشک در لحظه وقوع آنژین حضور نداشته و فرد مبتلا هنگامی مراجعه می کند که آنژین از بین رفته است. در این موارد، تست های تشخیصی می توانند شامل پایش متحرک نوار قلب، به مدت چند هفته و تست استرس ورزشی باشند. در حالی که آنژین پرینزمتال معمولا در هنگام استراحت بروز می دهد، اما در 20 درصد بیماران این وضعیت با ورزش کردن نیز پدیدار می شود. البته، گاهی اوقات انجام کاتتر گذاری قلب به همراه آزمایش های تحریک کننده، برای انجام تشخیص مورد نیاز هستند.

از آن جایی که آنژین پرینزمتال در اثر اسپاسم شریان های کرونری و نه انسداد شریانی به وجود می آید، در کاتتر گذاری قلبی، ظاهر شریان ها طبیعی خواهد بود. همچنین، از آن جایی که آنژین پرینزمتال تنها نوع آنژینی نیست که در شریان های کرونری طبیعی دیده می شود، انجام تشخیص درست، ممکن است نیازمند تحریک اسپاسم در شریان های کرونری باشد. دو نوع دارو به نام استیل کولین و ارگووین، اغلب برای القای اسپاسم شریانی، در حین کاتتر گذاری قلبی استفاده می شوند. این نوع آزمایش به یافتن تشخیص درست کمک می کند. در آزمایش هایپرونتیلاسیون، از بیمار خواسته می شود تا به مدت 6 دقیقه کامل، تنفس های عمیق و سریع داشته باشد.