فیبریلاسیون بطنی، نوعی نقص در ریتم طبیعی قلب و شایع ترین نوع ضربان نامنظم قلب یا آریتمی است که می تواند کُشنده و خطرناک باشد.
فیبریلاسیون بطنی چیست؟
زمانی که فیبریلاسیون بطنی رخ می دهد، حفره های پایینی قلب به جای اینکه به طور کامل منبسط و منقبض شوند، می لرزند و نمی توانند مطابق معمول عمل پمپاژ خون را انجام دهند.
چرا فیبریلاسیون بطنی بسیار خطرناک است؟
زمانی که جریان خون بر اثر فیبریلاسیون بطنی متوقف می شود، معمولاً فقط چند لحظه با مرگ فاصله دارید. این شرایط، ایست قلبی ناگهانی نامیده می شود که بدون مراقبت فوری، فقط در عرض چند دقیقه منجر به مرگ می شود. ایست قلبی ناگهانی، علت شماره یک مرگ طبیعی در آمریکا می باشد و حدود نیمی از مرگ و میرهای ناشی از بیماری قلبی را تشکیل می دهد.
فیبرسیلاسیون بطنی نرم (fine) و خشن (coarse)
فیبریلاسیون بطنی روی نوار قلب، به صورت موجی با قله ها و دره ها نشان داده می شود. نحوه ظاهر شدن این موج در دو دسته خشن و نرم طبقه بندی می شود.
فیبریلاسیون بطنی خشن: زمانی که فیبریلاسیون قوی باشد، قله های آن بلندتر و دره ها عمیق تر هستند.
فیبریلاسیون بطنی نرم: زمانی که قله ها و دره ها کوتاه و کم عمق باشند، این شرایط فیبریلاسیون بطنی نرم نامیده می شود.
به طور کلی، فیبریلاسیون بطنی خشن ترجیح داده می شود، زیرا مربوط به نتایج خوب و احیا می باشد و نسبت به فیبریلاسیون بطنی نرم، به فعالیت طبیعی قلب نزدیک تر است.
فیبریلاسیون بطنی مقاوم چیست؟
فیبریلاسیون بطنی مقاوم زمانی رخ می دهد که فیبریلاسیون بطنی حتی پس از سه شوک متوالی با دستگاه دیفیبریلاتور، ادامه پیدا می کند. درمان فیبریلاسیون بطنی، دشوار است، اما تحقیقات در مورد چگونگی مقابله با این مشکل هنوز ادامه دارد.
چه چیزی موجب فیبریلاسیون بطنی می شود؟
فیبریلاسیون بطنی در اکثر موارد ناشی از موارد زیر می باشد:
- بیماری قلبی
- حمله قلبی یا درد قفسه سینه (آنژین)
- بیماری هایی که ساختار قلب را تغییر می دهند و دیواره ی قلب را ضخیم تر یا ضعیف تر می کنند.
- آریتمی های دیگر یا شرایط ایجاد کننده ی آریتمی
- جراحی قلبی
- داروهای خاص
- عدم تعادل الکترولیت (پتاسیم بسیار زیاد یا بسیار کم در خون)
- شوک الکتریکی
- آسیب در ناحیه قفسه سینه با یک جسم سریع و کوچک. این شرایط کوموتیو کوردیس نامیده می شود و معمولاً در ورزش هایی مانند بیسبال، هاکی و لاکراس رخ می دهد.
علائم فیبریلاسیون بطنی
علائم زیر حالاتی هستند که درست قبل از فیبریلاسیون بطنی رخ می دهند:
- درد قفسه سینه
- سرگیجه
- حالت تهوع
- ضربان قلب کوبنده یا نامنظم
- تپش قلب
- تنگی نفس
فردی که به این شرایط دچار می شود، بدون هیچ گونه هشداری به زمین می افتد و وقتی که می خواهید او را بیدار کنید، هیچ واکنشی نشان نمی دهد. این فرد همچنین ممکن است نفس نفس بزند یا به طور کلی دچار قطع تنفس شود.
چه آزمایشاتی برای تشخیص فیبریلاسیون بطنی انجام می شوند؟
فیبریلاسیون بطنی معمولاً با نوار قلب تأیید می شود، مخصوصاً وقتی که فرد از حمله قلبی جان سالم به در می برد و احیا می شود. نوار قلب همچنین برای تعیین میزان توانایی قلب در آینده نیز مفید است.
فیبریلاسیون بطنی چگونه درمان می شود؟
این شرایط، یک مشکل اورژانسی خطرناک است و هیچ لحظه ای را نباید از دست داد. با فعالیت های زیر می توان به حفظ جان کسی که بعلت فیبریلاسیون بطنی، دچار ایست قلبی ناگهانی شده کمک کرد:
- آرامش خود را حفظ کنید و با اورژانس تماس بگیرید.
- احیای قلبی را شروع کنید: فشار دادن به قفسه سینه، یک مرحله ی ضروری و نجات بخش تا رسیدن اورژانس و امکان استفاده از دستگاه شوک الکتریکی است.
- از یک دیفیبریلاتور خارجی خودکار یا دستگاه شوک (AED) استفاده کنید. فیبریلاسیون بطنی، نوعی آریتمی قلبی است که با شوک الکتریکی می توان آن را درمان کرد، یعنی این دستگاه می تواند به برگرداندن ریتم طبیعی قلب، به فرد کمک کند. زمانی که در سه دقیقه اول بعد از غش کردن در اثر فیبریلاسیون بطنی، از دستگاه شوک الکتریکی استفاده می شود، احتمال بقای بیمار به 95% می رسد.
کسانی که از فیبریلاسیون بطنی جان سالم به در می برند، بیشتر در معرض وقوع مجدد آن هستند، بنابراین، پزشک برای تعیین علت و انتخاب روش درمانی مناسب برای جلوگیری از بروز مجدد آن، آزمایشاتی را توصیه می کند:
- داروهای ضد آریتمی: این داروها به برگرداندن ضربان قلب به حالت طبیعی کمک می کنند.
- دستگاه کاشتنی: اکثر افرادی که از فیبریلاسیون بطنی جان سالم به در می برند، از دستگاه دیفیبریلاتور کاردیوورتر کاشتنی استفاده می کنند. این دستگاه می تواند آریتمی ها را شناسایی کند و برای بازیابی قلب به ریتم طبیعی، یک شوک الکتریکی ارسال کند.
تفاوت بین فیبریلاسیون دهلیزی و فیبریلاسیون بطنی در چیست؟
فیبریلاسیون دهلیزی شبیه به فیبریلاسیون بطنی است، اما در حفره های فوقانی قلب به نام دهلیز رخ می دهد. وقتی که دهلیزها منقبض می شوند، بسیار سریع ضربان می زنند (گاهی اوقات صدها بار در دقیقه). این امر به مرور زمان موجب جمع شدن خون در دهلیز و انبساط آن می شود.
زمانی که خونی در دهلیز جمع می شود، احتمال تشکیل لخته را افزایش می دهد. این لخته ممکن است از قلب به مغز برود. به همین دلیل، فیبریلاسیون دهلیزی به تنهایی خطرناک نیست، اما یک عامل خطر اصلی برای سکته مغزی می باشد.
آیا فیبریلاسیون دهلیزی شبیه به حمله قلبی است؟
فیبریلاسیون بطنی، نقص عملکرد در ریتم طبیعی ضربان حفره های پایینی قلب می باشد. اما حمله ی قلبی شرایط متفاوتی است که بر اثر انسداد در رگ هایی ایجاد می شود که اکسیژن کافی برای قلب را تأمین می کنند تا به پمپاژ ادامه دهد. با این حال، یک حمله قلبی می تواند منجر به فیبریلاسیون بطنی شود.
تفاوت بین تاکی کاردی بطنی و فیبریلاسیون بطنی چیست؟
تاکی کاردی بطنی و فیبریلاسیون بطنی، شرایط مرتبط و بسیار مشابهی هستند. تفاوت بین این دو شرایط این است که در تاکی کاردی بطنی، حفره های پایینی قلب سریعتر از حد معمول ضربان می زنند، اما فرایند کلی به طور صحیح در حال انجام شدن است. اما در فیبریلاسیون بطنی، فرایند ضربان زدن قلب، به طور صحیح اتفاق نمی افتد. هر دو مشکل تاکی کاردی بطنی و فیبریلاسیون بطنی خطرناک هستند، زیرا می توانند منجر به غش کردن و ایست قلبی ناگهانی شوند.
در اورژانس، هردو این شرایط معمولاً با شوک الکتریکی قابل درمان هستند. این دو بیماری، در طولانی مدت معمولاً با جراحی کاشت دیفیبریلاتور درمان می شوند. صحبت در مورد فیبریلاسیون بطنی و ایست قلبی ناگهانی، به ویژه برای افرادی که قبلاً آن را تجربه کرده اند، می تواند دشوار باشد. پزشک متخصص می تواند شما را راهنمایی می کند تا بهتر با این شرایط آشنا شوید.
سمیه
شنبه ۲۴ دی ۱( 1 سال پیش)
تعداد بازدید:
مشاهده پرسش
