کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک

عمل هایی که برای درمان کاردیومیوپاتی انسدادی هیپرتروفیک استفاده می شود عبارتند از:

سپتال میکتومی

در طول این جراحی، جراح بخشی از سپتوم ضخیم شده را بر می دارد تا مسیر خروجی خون از بطن چپ به آئورت (مجرای خروجی) را باز کند. وقتی درمان ‌های دارویی نتوانند به بهبود بیماری کاردیومیوپاتی کمک کنند، سپتال میکتومی به عنوان یکی از گزینه‌ های درمانی پیشنهاد می شود. در صورت نیاز، جراح می ‌تواند دریچه میترال را همزمان ترمیم یا تعویض کند.

اتانول ابلیشن

این روش که سپتال ابلیشن نیز نامیده می شود، برای افرادی که قادر به جراحی سپتال میکتومی نیستند کاربرد دارد. در طول این روش، جراح کاتتر مجهز به یک بالن کوچک را از شریان کرونری ریزی (که جریان خون را به ناحیه بالایی قلب می رساند) عبور داده و سپس بالن را باد می کند. بعد از آن، یک ماده ی حاجب را تزریق کرده تا دیواره ی ضخیم شده ی سپتوم -که مسیر عبور خون از بطن چپ به آئورت را تنگ کرده است- را بیابد.

زمانی که جراح محل دقیق ضخیم شدگی را پیدا کرد، مقدار کمی اتانول خالص از طریق کاتتر تزریق می شود. اتانول خالص سلول های مورد نظر را از بین برده و با گذشت زمان، سپتوم شما به اندازه ی طبیعی خود بر می گردد. این امر باعث کوچک تر شدن دیواره و  افزایش جریان خون به سپتوم می شود.

دفیبریلاتور قابل کاشت قلب (ICD)

ICD معمولاً برای بیمارانی که در معرض خطر آریتمی های مرگبار یا ایست قلبی هستند تجویز می شود. دفیبریلاتور قابل کاشت قلب دستگاه کوچکی است که دقیقاً زیر پوست شما قرار گرفته و با باتری کار می کند. وظیفه ی ICD این است که ضربان‌ های غیر طبیعی قلب (آریتمی) را تشخیص داده و متوقف کند. به بیان دیگر، ICD به طور مداوم ضربان قلب فرد را تحت کنترل دارد و در صورت نیاز، برای بازگرداندن ریتم طبیعی قلب، شوک های الکتریکی (کوچک اما قدرتمند) ایجاد می ‌کند.

مدیریت نارسایی قلبی

روش های گوناگونی برای مدیریت نارسایی قلبی وجود دارد. از جمله ی این روش ها می توان به ایجاد تغییر در سبک زندگی و مصرف داروهایی که به بهبود علائم شما کمک می کنند اشاره کرد. شما به کمک این راه ها می توانید علائم خود را تسکین داده و عملکرد قلب خود را بهبود ببخشید.