پلوریت که به پلورزی نیز شناخته می شود، التهاب لایه نازک اطراف حفره قفسه سینه و ریه ها می باشد. این لایه، یک سطح صاف ایجاد می کند به طوری که ریه ها به هنگام تنفس به آسانی در قفسه سینه بلغزند. زمانی که این لایه ملتهب می شود، ریه ها به طور دردناکی به قفسه سینه سابیده می شوند و موجب التهاب و درد در قفسه سینه می شوند.
گاهی اوقات، ممکن است بین این لایه مایع جمع شود. این شرایط پلورال افیوژن نامیده می شود. زمانی که هیچ مایعی وجود نداشته باشد، این شرایط پلوریت خشک نامیده می شود.
پلوریت چه علائمی دارد؟
معمولاً اولین علامت پلوریت، درد ناگهانی در قفسه سینه می باشد. درد ممکن است بسیار خفیف و یا بسیار شدید باشد. گاهی اوقات درد تنها به هنگام تنفس عمیق یا سرفه کردن احساس می شود. در موارد دیگر، درد ممکن است در تمام مواقع احساس شود و با نفس عمیق کشیدن یا سرفه کردن تشدید شود. معمولاً درد در دیواره قفسه سینه در ناحیه ملتهب احساس می شود. شما همچنین ممکن است در ناحیه فوقانی شکم، گردن، کمر و شانه درد داشته باشید.
از آنجا که نفس عمیق کشیدن موجب درد می شود، فرد مبتلا به پلوریت معمولاً به سرعت و سطحی نفس می کشد. در ناحیه ای از قفسه سینه که درد دارد، عضلات قفسه سینه نسبت به سمت دیگر حرکت کمتری دارند. اگر بین لایه های پلورا مایع جمع شود، درد قفسه سینه ممکن است از بین رود. جمع شدن مایعات زیاد می تواند انبساط یک یا هردو ریه را دچار مشکل کند. دیگر علائم پلوریت ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- تب
- سرفه
- تنگی نفس
- تنفس سریع
علل و عوامل خطر بیماری پلوریت
آسیب پلورا می تواند بر اثر موارد زیر باشد:
- ویروس ها
- عفونت های باکتریایی
- سرطان
- استنشاق آزبست یا مواد سمی دیگر
- مصرف داروهای خاص
- برخی از انواع بیماری های خودایمنی مانند لوپوس یا آرتریت روماتوئید
تشخیص پلوریت به چه صورت است؟
تشخیص پلوریت معمولاً با معاینه فیزیکی شروع می شود. از آنجا که درد مربوط به پلوریت مشخص است، اغلب اوقات تشخیص آن توسط پزشک آسان است. پزشک با استفاده از یک استتسکوپ، ممکن است صداهای خاص ریه را شناسایی کند. از تصویربرداری اشعه ی ایکس و سی تی اسکن نیز برای مشاهده ی درون ریه و قفسه سینه استفاده می شود. این آزمایشات تجمع مایعات در ریه را نشان می دهند. این تصاویر همچنین نشان می دهند که ریه ها تا حد امکان با هوا پر می شوند یا خیر.
از دیگر آزمایشات تصویربرداری مانند سونوگرافی یا نوار قلب نیز ممکن است برای رد کردن احتمال سایر بیماری های قلبی استفاده شود. اگر مایع شروع به جمع شدن در قفسه سینه یا ریه ها کند، پزشک ممکن است از آن نمونه برداری کند. این کار به تعیین علت پلوریت و رد کردن احتمال سرطان کمک می کند. برای انجام نمونه برداری، از یک سوزن برای برداشتن یک نمونه بافت کوچک و آزمایش آن زیر میکروسکوپ استفاده می شود. یک آزمایش خون نیز ممکن است برای تشخیص لوپوس یا آرتریت روماتوئید انجام شود.
برای درمان چه باید کرد؟
درمان پلوریت به علت این شرایط بستگی دارد. متخصصان می توانند به شما در پیدا کردن بهترین برنامه ی درمانی کمک کنند. برای عفونت های ناشی از باکتری نیز ممکن است آنتی بیوتیک تجویز شود. اگر ویروس باعث ایجاد پلوریت شود، هیچ درمانی انجام نمی شود. اگر علت پلوریت، لوپوس یا یک بیماری خودایمنی باشد، اغلب اوقات کورتیکواستروئیدها به سرعت پلوریت را درمان می کنند.
این داروها سیستم ایمنی را سرکوب می کنند و التهاب لایه ی پلور را متوقف می کنند. داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی مانند آسپیرین یا ایبوپروفن نیز به تسکین درد قفسه سینه کمک می کنند. از کدئین و مسکن های قوی تر دیگر نباید استفاده کرد. این داروها می توانند مانع از سرفه کردن شما شوند. سرفه کردن اهمیت بسیار زیادی دارد زیرا از ذات الریه یا فروپاشی ریه پیشگیری می کند.
قراردادن بالش در قسمتی از قفسه سینه که به هنگام سرفه یا نفس عمیق دچار درد می شود، می تواند مفید باشد. پیچاندن قفسه سینه با باندهای کشی و پهن نیز می تواند به تسکین درد کمک کند. محکم پیچاندن قفسه سینه می تواند تنفس را سخت تر کند و احتمال فروپاشی ریه و ذات الریه را افزایش دهد.
