متخصص قلب بسته به شدت بیماری دریچه قلب شما، ممکن است روش های درمانی زیر را توصیه کند:
- دارو
- جراحی
- درمان های کم تهاجمی و غیرجراحی
برای آشنایی با روش های درمانی مختلف برای نارسایی دریچه میترال، به مطالعه مطلب ادامه دهید.
داروهایی برای درمان نارسایی دریچه میترال
تاکنون هیچ دارویی برای کمک به بستن صحیح فلپ های دریچه ی میترال تأیید نشده است. گرچه، پزشک ممکن است برای کمک به کاهش علائم نارسایی دریچه میترال، داروهایی را به شما توصیه کند.
وقتی به نارسایی دریچه میترال خفیف (درجه 1) یا متوسط (درجه 2) مبتلا می شوید، پزشک به دنبال بهترین درمان، نظارت بر وضعیتتان و تجویز داروهایی برای کمک به تسکین علائم بیماری شما است. این داروها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- داروهای ادرارآور: داروهایی که با افزایش دفع مایعات از طریق ادرار، به کاهش تجمع مایعات در بدن کمک می کنند.
- داروهایی برای کاهش فشار خون بالا: فشار خون بالا می تواند مشکل نارسایی دریچه میترال را پیچیده تر کند. پزشک ممکن است یک یا چند داروی ضد فشارخون را برای کمک به کنترل فشار خون شما تجویز کند.
- مسدود کننده های بتا: برای کاهش ضربان قلب و برون دهی قلبی عمل می کنند.
- وازودیلاتورها یا گشادکننده های عروق: به گشاد کردن رگ های خونی کمک می کنند. نمونه هایی از این داروها، مهارکننده آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین و مسدود کننده های کانال کلسیم هستند.
- آنتی بیوتیک ها: داروهایی هستند که باکتری ها را می کشند و ممکن است به پیشگیری یا درمان عفونت دریچه های قلب (اندوکاردیت) کمک کنند. نشت دریچه قلب ممکن است در طول مراقبت از دندانها و یا جراحی در معرض خطر عفونت باشد
حتی اگر در حال مصرف دارو هستید، ممکن است متوجه شوید که بیشتر دچار خستگی یا تنگی نفس می شوید. در این صورت باید فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
روش های درمانی برای نارسایی دریچه میترال
اگر شما دارای نارسایی دریچه میترال متوسط تا شدید (درجه 3) یا شدید (درجه 4) هستید، پزشک شما ممکن است جراحی را توصیه کند. کسر جهشی، معیاری است که مشخص می کند بیمار گزینه ی مناسبی برای جراحی هست یا خیر. کسر جهشی، میزان خون خارج شده از بطن چپ را اندازه گیری می کند.
اگر کسر جهشی از 65 درصد کمتر باشد یا اگر بطن چپ بزرگتر از 45 میلی متر باشد، برای درمان دریچه میترال، جراحی توصیه می شود. اگر تغییرات بطن چپ با سونوگرافی تشخیص داده شود، حتی اگر علائمی ندارید، پزشک ممکن است جراحی دریچه میترال را توصیه کند. پزشک ممکن است بسته به شرایط شما یکی از دو روش جراحی زیر را پیشنهاد دهد:
- ترمیم دریچه میترال
- تعویض دریچه میترال
ترمیم دریچه تا حد ممکن به تعویض دریچه ترجیح داده می شود. اگر دریچه قابل ترمیم باشد، عملکرد قلب معمولاً بهتر خواهد بود و عوارض آن نسبت به تعویض دریچه کمتر است.
اگر جراحی دریچه میترال انجام دادید چه چیزی باید انتظار داشته باشید؟
قبل از جراحی، شما تحت بیهوشی عمومی قرار می گیرید و در طول عمل به خواب عمیقی فرو می روید. در طول جراحی، پزشک در امتداد طول استخوان صاف مرکز قفسه سینه، یک برش ایجاد می کند.
شما به دستگاه بای پس قلب و ریه متصل می شوید که در طول جراحی عمل تنفس و گردش خون شما را انجام می دهد. جراح، قلب شما را متوقف می کند، یک برش در آن ایجاد می کند و سپس دریچه را ترمیم یا تعویض می کند.
ترمیم دریچه میترال
در طول ترمیم دریچه میترال، ممکن است از تکنیک های مختلفی به تنهایی یا با هم استفاده شود.
برش لت ها: در این روش جراح با خارج کردن بخشی از بافت لت های دریچه، لت ها را دوباره شکل می دهد و با بخیه به هم متصل می کند.
آنولوپلاستی: جراح در اطراف دهانه ی میترال یک حلقه قرار می دهد تا آن را کوچکتر کند.
لبه به لبه: در این روش جراح لبه های لت های دریچه را به هم می بندد.
جابه جایی کوردا: جراح در این روش ، فیبرهای کوردا (Chorda Tendinae) را جابه جا می کند و دوباره به هم متصل می کند. فیبرهای کوردا، طناب های بلند و محکمی هستند که عضلات بطن چپ را به لت های دریچه ی میترال متصل می کنند.
تکنیک های جراحی جدیدتر برای انجام این عمل، از برش های کوچکتر و روش های جراحی روباتیک استفاده می کنند.
دریچه های بافتی
دریچه های بافتی از بافت دریچه قلب گاو، خوک یا جسد انسان ساخته می شوند. از آنجا که دریچه های بافتی موجب تشکیل لخته خونی نمی شوند، نیازی نیست بیماران به مدت طولانی داروهای رقیق کننده ی خون مصرف کنند. دریچه های بافتی مدت زمان زیادی نیست که به عنوان دریچه های مکانیکی مورد استفاده قرار می گیرند.
دریچه های بافتی که بیوپروتز نیز نامیده می شوند، در عرض 10 تا 15 سال یا بیشتر می توانند فرسوده شوند. اگر این دریچه ها دچار مشکل شوند باید تعویض شوند. البته تعویض دریچه نیاز به تکرار جراحی دارد. دریچه های بافتی به علت دوام کمتر، بیشتر در بیماران مسن تر استفاده می شوند. گرچه، این دریچه ها به طور مداوم در حال توسعه هستند و روز به روز بیشتر از آنها استفاده می شود.
خطرات جراحی دریچه قلب
جراحی دریچه میترال مانند هر عمل یا جراحی دیگری، ممکن است خطراتی داشته باشد. مثل همیشه در مورد روش های درمانی، مزایا و معایب هرکدام، با تیم درمانی خود صحبت کنید. خطرات اصلی مربوط به جراحی دریچه قلب عبارتند از:
- مرگ: خطر مرگ و میر کلی جراحی دریچه قلب کمتر از 5 درصد است.
- ضربان قلب نامنظم (آریتمی): آریتمی ها باعث خستگی یا تنگی نفس شما می شوند و شما را در خطر تشکیل لخته ی خونی قرار می دهند. شما ممکن است نیاز به مصرف داروهای رقیق کننده خون داشته باشید تا خطر تشکیل لخته های خونی کاهش پیدا کند.
- عفونت. بعد از جراحی دریچه میترال، شما در معرض عفونت یا التهاب دریچه های قلب (اندوکاردیت) هستید. اندوکاردیت زمانی رخ می دهد که یک باکتری وارد جریان خون شود و لت های دریچه های آسیب دیده را آلوده کند. افرادی با دریچه های قلب آسیب دیده یا غیرطبیعی یا کسانی که دریچه قلب مصنوعی دارند، بیشتر در معرض عفونت هستند.
- خطرات مربوط به بیهوشی عمومی
- خطراتی مانند خونریزی مرتبط با جراحی
بهبودی بعد از جراحی دریچه
بعد از جراحی دریچه، بهبودی در بیمارستان ممکن است از 4 تا 10 روز طول بکشد که به شرایط بیمار بستگی دارد. شما ممکن است اولین روز پس از جراحی را در ICU بگذرانید. در ICU چندین لوله ممکن است به بدن شما وصل شوند که به بهبودی شما کمک می کنند. این لوله ها می توانند به بهبود تنفس شما کمک کنند، مایعات را از شکم و قفسه سینه تخلیه کنند، مثانه را تخلیه کنند و فشار خون شما را اندازه گیری کنند. زمانی که از اتاق ICU به بخش دیگری می روید، این لوله ها خارج می شوند.
برای پیشگیری از عوارضی همچون ذات الریه، ریه فروریخته یا عفونت، شما تحت نظر خواهید بود. یک پرستار یا درمانگر ممکن است به شما تمرین نفس عمیق کشیدن دهد و شما را تشویق کند روی پاهای خود راه بروید تا احتمال تشکیل لخته خون را کاهش دهید. درمان همچنین ممکن است شامل ضربه زدن ملایم به کمر شما باشد تا مایعات در ریه های شما جمع نشوند.
فیزیوتراپی نیز بخشی از روند بهبودی شما خواهد بود. در بیمارستان شما تشویق می شوید در اطراف راه بروید و به شما آموزش داده می شود بدون آسیب رساندن به استخوان قفسه سینه، بازوهای خود را حرکت دهید. همچنین به شما آموزش داده می شود فعالیت های روزانه خود را به گونه ای انجام دهید که تداخلی با روند بهبودی شما نداشته باشند.
درمان های کم تهاجمی غیرجراحی برای نارسایی دریچه میترال
در زمینه ی درمانهایی که نیاز به جراحی قلب باز ندارند، پیشرفت های زیادی صورت گرفته است. این رویکردها از لوله انعطاف پذیر کوچکی (کاتتر) استفاده می کنند که از طریق شریان های ران به طرف قلب ردیابی می شود. در یک رویکرد دیگر، یک گیره مکانیکی از طریق کاتتر به سمت دریچه ی میترال هدایت می شود. گیره به گوشه ی لت های دریچه می رسد و آنها را به هم نزدیک می کند تا از برگشت خون به بطن چپ فوقانی جلوگیری کند.
این وسیله، گیره میترال نامیده می شود و به افرادی کمک می کند که به نشت دریچه ی میترال دچار هستند. در یک روش دیگر که هنوز در دست توسعه و بررسی است، پزشکان به دنبال راهی برای مسیریابی یک وسیله فنری از طریق شریان ها هستند که می تواند شکل و اندازه حلقه ی بافت احاطه کننده ی دهانه ی دریچه ی میترال را تغییر دهد. تغییر در شکل و اندازه حلقه می تواند به بسته شدن صحیح لت های دریچه کمک کند.
ایمان
شنبه ۲۲ بهمن ۱( 1 سال پیش)
تعداد بازدید:
مشاهده پرسش
