مکانیسم لخته شدن خون، با توقف جریان خون قبل از خون ریزی جدی، کاربردهای مهمی در بدن دارد. به طور طبیعی، زمانی که لخته ی خون وظیفه خود را انجام می دهد، بدون هیچ خطری تجزیه می شود. گرچه، گاهی اوقات لخته ی خون خود به خود از بین نمی رود و منجر به عوارض جدی و حتی مرگ می شود.
یکی از رایج ترین عللی که بیماران به متخصص عروق و کلینیک واریس مراجعه می کنند، وجود لخته ی خون در پاهایشان می باشد. به همین دلیل، آشنایی با ماهیت لخته خونی بسیار مهم است. زیرا این لخته ها به طور طبیعی بسیار مفید هستند، اما گاهی اوقات خطراتی را نیز به دنبال دارند. آیا علائم هشدار دهنده ای وجود دارد که نشان دهنده ی تشکیل لخته ی خونی باشند؟ این مشکل چگونه درمان می شود و چه کارهایی می توانید برای جلوگیری از تشکیل لخته خون در پا انجام دهید. در ادامه به این سؤالات پاسخ داده می شود.
لخته ی خونی چیست؟
لخته ی خونی زمانی تشکیل می شود که سلولهای خونی از حالت مایع تبدیل به حالت نیمه جامد یا ژله مانند شوند. لخته شدن، راهکار بدن برای پیشگیری از خونریزی به هنگام بریدن یا صدمه دیدن پوست است. لخته ی خونی به طور طبیعی برای بدن مفید است و به شما آسیبی نمی رساند. اما زمانی که خود به خود از بین نمی رود، ممکن است در امتداد رگ ها به طرف ریه ها برود و موجب خطرات جدی شود. یک لخته خون در رگ، لخته ی وریدی نامیده می شود.
یکی از جدی ترین لخته های خونی، ترومبوز ورید عمقی (DVT) می باشد. این شرایط اکثر مواقع در پاها اتفاق می افتد و همچنین در زمانی رخ می دهد که بیمار به مدت طولانی در حال استراحت می باشد، مانند زمانی که به مدت طولانی در هواپیما نشسته اید و یا با خودرو سفر می کنید.
علائم لخته ی خونی در پاها چیست؟
شما ممکن است به طور کلی متوجه هیچ علائمی از لخته ی خونی نشوید؛ 50% از افراد مبتلا به ترومبوز ورید عمقی هیچ علامتی ندارند. لخته ی خونی معمولاً با درد و ورم پاها خود را نشان می دهد. همچنین ممکن است حساسیت به لمس، گرما و قرمز شدن پوست را تجربه کنید. این شرایط شبیه به گرفتگی پا می باشد.
اگر در تنفس خود دچار مشکل شده اید، ممکن است به این معنا باشد که لخته ی خونی از پا به طرف ریه ها حرکت کرده است. شما ممکن است سرفه ی خونی داشته باشید یا احساس سرگیجه کنید. هر یک از این علائم می توانند نگران کننده باشند و زمانی که اتفاق می افتند زمان آن رسیده که با اورژانس تماس بگیرید.
چرا ممکن است دچار لخته خون در پا شوم؟
چندین عامل خطر وجود دارد که می توانند موجب تشکیل لخته خون در پای شما شوند. بستری شدن طولانی مدت در بیمارستان به طوری که بدن به مدت زیادی بی حرکت است، می تواند یکی از این عوامل خطر باشد. سایر عوامل خطر عبارتند از:
- بالای 65 سال سن داشتن
- سبک زندگی ساکن یا استراحت طولانی مدت در رختخواب
- سرطان
- سابقه ی خانوادگی اختلالات خون
- مسافرت طولانی مدت با ماشین یا هواپیما به طوری که بیشتر از 4 ساعت نشسته باشید.
- بارداری
- سیگار کشیدن
- برخی از انواع قرص های ضد بارداری
لخته ی خونی صرف نظر از محل تشکیل آن، می تواند مشکلات زیادی به وجود آورد که ممکن است بسیار خطرناک باشند. برای مثال:
- سندرم پست فلبیتیک: که به رگ های ناحیه ی لخته ی تشکیل شده، آسیب می رساند.
- آمبولی ریوی زمانی ایجاد می شود که یک رگ خونی در ریه با یک لخته مسدود شود.
- عوارض درمان در اثر مصرف داروی رقیق کننده ی خون.
لخته خون در پا چگونه تشخیص داده می شود؟
زمانی که سوابق پزشکی و معاینه ی فیزیکی بیمار، احتمال لخته ی خونی را نشان می دهند، معمولاً پزشک سونوگرافی را توصیه می کند. سونوگرافی یک رویکرد غیرتهاجمی است که نتایجی فوری را ارائه می دهد. در برخی از موارد، به آزمایشات دیگری نیز ممکن است نیاز باشد.
لخته ی خونی در پا چگونه درمان می شود؟
زمانی که بیمار به مطب پزشک می رود و پزشک لخته ی خونی را تشخیص می دهد، یک آزمایش تأییدی مانند سونوگرافی را توصیه کرده و سپس مقداری دارو تجویز می کند. گرچه در برخی از موارد پیشرفته تر، ممکن است لازم باشد برای خارج کردن یا تجزیه کردن لخته، یک رویکرد غیرجراحی انجام شود.
هدف از درمان لخته ی خونی:
- توقف بزرگ شدن لخته
- توقف شکسته شدن لخته و حرکت آن به سمت ریه ها
- توقف عوامل خطری که باعث تشکیل لخته ی خونی در محل اولیه می شوند.
در رابطه با درمان واریس با لیزر چه می دانید؟ برای کسب اطلاعات بیشتر اینجا را کلیک کنید.
محسن
پنجشنبه ۱۳ بهمن ۱( 3 ماه پیش)
تعداد بازدید:
مشاهده پرسش
