بزرگ شدن قلب به معنای ابتلای شما به شرایطی است که اندازه ی قلبتان را بزرگ تر کرده است. در این شرایط تمام یا بخشی از قلب شما ممکن است بزرگ شود. اغلب اوقات، به ویژه در مراحل اولیه ی این بیماری، شما ممکن است هیچ علائمی نداشته باشید.
اما گاهی اوقات در این بیماری، قلب شما ممکن است خون را به طور مؤثر پمپاژ نکند و باعث نارسایی قلبی احتقانی شود. این شرایط به مرور زمان بهبود پیدا می کند، اما اکثر افراد مبتلا به قلب بزرگ شده به درمان مادام العمر با دارو نیاز دارند.
آیا بزرگ شدن قلب، یک مشکل جدی است؟
این مشکل می تواند جدی باشد، گرچه بستگی به مشکل زمینه ای دارد. بیماری هایی مانند عضله قلب ضعیف شده یا بیماری عروق کرونری که باعث سخت تر کار کردن قلب می شوند، می توانند قلب را بزرگ تر کنند.
انواع بزرگ شدن قلب
قلب به دلیل آسیب به عضله ی خود بزرگ می شود. قلب بزرگ شده تا حدی می تواند خون را به طور طبیعی پمپاژ کند، اما زمانی که این مشکل پیشرفت می کند، توانایی پمپاژ قلب افت می کند. کاردیومیوپاتی اتساعی، علت اصلی بزرگ شدن قلب می باشد. در این شرایط دیواره های هر دو طرف قلب نازک و کشیده می شوند و در نتیجه قلب شما بزرگ می شود.
در دیگر انواع قلب بزرگ شده، بطن چپ قلب بسیار ضخیم می شود. فشار خون بالا می تواند باعث بزرگ شدن بطن چپ قلب شما شود که هیپرتروفی نامیده می شود. این ضخیم شدن که پزشکان آن را کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک می نامند، می تواند ارثی باشد. یک قلب بزرگ شده وقتی ضخیم می شود، بیش از زمانی که نازک شده، توانایی پمپاژ خود را حفظ می کند. در دیگر انواع قلب بزرگ شده، بطن چپ عضلانی بسیار ضخیم می شود.
چه چیزی باعث بزرگ شدن قلب می شود؟
گاهی اوقات، آسیب به قلب یا شرایط مرتبط می تواند موجب بزرگ شدن قلب شود. مواقع دیگر، هیچ دلیل شناخته شده ای برای بزرگ و ضعیف شدن قلب وجود ندارد. پزشک شما ممکن است از این شرایط به عنوان کاردیومیوپاتی اتساعی ایدیوپاتیک یا بدون دلیل یاد کند. شایع ترین علل بزرگ شدن قلب، بیماری عروق کرونری، حمله ی قلبی و فشار خون بالا هستند. این بیماری می تواند علل دیگری نیز داشته باشد که عبارتند از:
- عفونت ویروسی: ویروس هایی که روی قلب تأثیر می گذارند، می توانند باعث میوکاردیت شوند که به التهاب عضله قلب اشاره می کند. میوکاردیت می تواند عضله ی قلب شما را ضعیف کند و باعث بزرگ شدن قلب شود.
- دریچه ی قلب غیرطبیعی: چهار دریچه ی قلب به خونرسانی کمک می کنند. آسیب به یک یا چند مورد از این دریچه ها می تواند جریان خون شما را مختل کند و دریچه های قلب را بزرگ کند.
- آمیلوئیدوز قلبی: این شرایط نادر باعث تجمع پروتئین آمیلوئید در خون و اندام های بدن از جمله قلب می شود و منجر به ضخیم شدن دیواره های قلب می گردد.
- تجمع مایع اطراف قلب: افیوژن پریکارد به تجمع مایعات در کیسه اطراف قلب اشاره دارد. بزرگ شدن قلب بر اثر این شرایط از طریق تصویربرداری اشعه ی ایکس قابل شناسایی است.
- بارداری: قلب شما ممکن است در زمان زایمان بزرگ شود (کاردیومیوپاتی پری پارتوم).
- بیماری کلیوی مزمن: قلبی که ضعیف عمل می کند می تواند روی کلیه ها تأثیر بگذارد. بیماری کلیوی مزمن به علت شرایطی که موجب بزرگ شدن قلب می شود، روند پیری قلبی عروقی را سریعتر می کند.
- کم خونی: بدن به تأمین مداوم خون غنی از اکسیژن، به اندام ها و بافت های خود نیاز دارد. کم خونی باعث می شود گلبول های قرمز خون، اکسیژن کمتری حمل کنند و باعث می شود قلب برای تأمین سطوح اکسیژن مورد نیاز بدن، سخت تر پمپاژ کند.
- آهن اضافه: آهن زیاد از حد در قلب، می تواند منجر به التهاب در دریچه های پایین سمت چپ قلب شود.
- مشکلات تیروئید: غده تیروئید کم کار یا پرکار می تواند باعث تحریک مشکلات قلبی شود که منجر به بزرگ شدن قلب می شوند.
- سوء مصرف الکل یا کوکائین: مصرف کوکائین و نوشیدن الکل سنگین در طولانی مدت، می تواند باعث بزرگ شدن قلب شود.
- فشار خون بالای ریوی: فشار خون بالا در ریه ها باعث می شود قلب سخت تر کار کند تا خون را به ریه ها برساند و باعث بزرگتر شدن قلب در سمت راست می شود.
- مشکلات ژنتیکی و ارثی: شما ممکن است با نوعی نقص مادرزادی متولد شوید که عملکرد و ساختار قلب شما را تغییر می دهد و باعث بزرگ و ضعیف شدن قلب می شود.
شما ممکن است بر اثر یک لایه ی چربی در اطراف قلب خود، دچار قلب بزرگ شده شوید که پزشک می تواند روی اشعه ی ایکس آن را مشاهده کند. ورزش هوازی منظم و مداوم نیز ممکن است قلب شما را بزرگ کند. تا زمانی که مشکلات قلبی دیگری نداشته باشید، هیچ یک از این دلایل نمی توانند نگران کننده باشند.
علائم بزرگ شدن قلب
گاهی اوقات بزرگ شدن قلب هیچ علائمی ندارد. اگر قلب نتواند خون را به خوبی پمپاژ کند، شما ممکن است دچار علائم نارسایی قلبی احتقانی شوید.
از جمله علائم نارسایی قلبی احتقانی عبارتند از:
- تنگی نفس (به ویژه زمانی که فعالیت دارید یا دراز کشیده اید)
- ورم پا
- افزایش وزن به ویژه در قسمت میانی بدن
- احساس خستگی
- تپش قلب یا پرش ضربان قلب
برخی از افراد ممکن است هیچ علائمی نداشته باشند. سایر افراد ممکن است علائم ثابتی داشته باشند که سالها تغییر نکند. گرچه، برخی دیگر ممکن است دچار تنگی نفس شوند که کم کم بدتر می شود.
تشخیص بزرگ شدن قلب
بزرگ شدن قلب ممکن است بعد از صحبت با پزشک در مورد علائم و سوابق پزشکی شما تشخیص داده می شود. در این بیماری، شما ممکن است دچار ورم شوید، همچنین زمانی که پزشک با استتوسکوپ به صدای قلب شما گوش می کند، قلبتان ممکن است صداهای غیرطبیعی ایجاد کند. تنگی نفس یا سایر علائم نارسایی قلبی احتقانی نیز ممکن است سرنخ هایی را به پزشک ارائه دهند. در سایر موارد، بزرگ شدن قلب می تواند در طول آزمایشاتی برای سایر مشکلات قلبی تشخیص داده شود.
سونوگرافی قلب که اکوی قلب نامیده می شود، بهترین راه برای تشخیص این مشکل می باشد. اکوی قلب هیچ درد یا خطری ندارد و موارد زیر را بررسی می کند:
- اندازه قلب
- ضخامت عضلانی
- عملکرد پمپاژ
در برخی از موارد، این مشخصات می توانند به پزشک کمک کنند که عامل بزرگ شدن قلب را تشخیص دهد. آزمایشات یا رویکردهای دیگری که می توانند به تشخیص بزرگ شدن قلب کمک کنند، شامل موارد زیر می شوند:
- عکسبرداری از قفسه سینه با اشعه ی ایکس: این آزمایش به پزشکان کمک می کند مشکل قلب و ریه ها را بررسی کنند. اگر قلب شما در اشعه ی ایکس بزرگ به نظر می رسد، پزشک شما به احتمال زیاد آزمایشات دیگری را توصیه می کند تا اطمینان حاصل کند که قلب شما بزرگ شده است و علل احتمالی را پیدا کند.
- کاتترازیسیون قلبی: این آزمایش به دنبال انسدادهایی در شریان های کرونری می گردد و اندازه ی قلب و عملکرد پمپاژ آن را نیز می تواند بررسی کند.
- آزمایشات خون: این آزمایشات را می توان برای بررسی عواملی انجام داد که منجر به بزرگ شدن قلب می شوند.
- سی تی اسکن و ام ار آی: این آزمایشات، تصاویر قلب شما را نشان می دهند.
- تست استرس و ورزش: پزشک از شما می خواهد روی تردمیل راه بروید یا از یک دوچرخه ی ثابت استفاده کنید تا ببیند فعالیت فیزیکی چه تأثیری روی قلب شما دارد. اگر نمی توانید ورزش کنید، ممکن است پزشک به شما دارویی بدهد که تأثیر ورزش روی قلب شما را شبیه سازی می کند.
- نمونه برداری: در موارد نادر، پزشک ممکن است از درون قلب شما یک نمونه بافت کوچک بردارد تا علت بزرگ شدن قلب را تشخیص دهد.
اگر باردار هستید، در موارد زیر ممکن است به اکوی قلب جنین نیاز باشد:
- سابقه ی خانوادگی بیماری قلبی ژنتیکی دارید.
- داروهای تجویزی یا مخدر مصرف می کنید که روی قلب جنین در حال رشدتان تأثیر می گذارد.
- به مشکل دیابت، لوپوس یا بیماری های خاص دیگر دچار هستید.
- برای بارداری از روش لقاح آزمایشگاهی استفاده کرده اید.
- در گذشته عفونتی مانند سرخچه داشته اید.
- یک ناهنجاری ژنتیکی در جنین شما پیدا شده یا پزشکان ضربان قلب نامنظم شنیده اند.
