داروهایی که پزشک برای درمان فشار خون بالا تجویز می کند، معمولاً به عنوان داروی ضد فشار خون شناخته می شوند. نحوه ی عملکرد این داروها به شرح زیر است:
- میزان آب و نمک در بدن را کاهش می دهند.
- با شل کردن رگ های خونی از نازک شدن آنها جلوگیری می کنند.
- ضربان قلب را کاهش می دهند.
گروه های مختلفی از دارو و قرص فشار خون وجود دارند که هر گروه شامل چندین گزینه ی دارویی است. برای یافتن بهترین گزینه ی درمانی باید با یک پزشک متخصص مشورت کنید. ما در این مقاله به 10 دارویی که معمولاً برای فشار خون (و با نسخه پزشک)، تجویز می شوند، اشاره کرده ایم. فهرست زیر شامل توضیح مختصر هر دارو، از جمله کلاس دارویی، نحوه ی مصرف و درمان به کمک آن دارو می باشد.
رایج ترین داروهای فشار خونی که بر اساس نسخه ی پزشکان معتبر تهیه شده اند عبارتند از:
- لیزینوپریل (پرینیویل، زستریل): لیزینوپریل یک مهار کننده ی آنزیم مبدل آنژیوتاسین (ACE) است. این دارو معمولاً یک بار در روز مصرف می شود. اکثر افراد با مصرف یک بار در روز داروها راحت تر هستند، زیرا به راحتی می توان مصرف دارو را به خاطر سپرد. لیزینوپریل همچنین یک گزینه ی درمانی برای نارسایی قلبی به شمار می آید.
- متوپرولول (لوپرسور، توپرول): متوپرولول یک مسدود کننده ی بتا (بتا بلاکر) است. این دارو به دو فرم سریع رهش و طولانی رهش تجویز می شود. از دیگر مزایای این دارو می توان به کاهش خطر تکرار حملات قلبی، درمان آنژین و نارسایی احتقانی قلب اشاره کرد.
- آملودیپین (نورواسک): آملودیپین یک مسدود کننده ی کانال کلسیم است. این دارو برای اغلب افراد یک بار در روز تجویز می شود و یک گزینه ی درمانی برای آنژین است.
- لوزارتان (کوزاز): لوزارتان یک مسدود کننده ی گیرنده ی آنژیوتاسین II است. این دارو در اغلب موارد یک بار در روز تجویز می شود. پزشکان همچنین از لوزارتان، برای کاهش خطر سکته مغزی در افراد مبتلا به بزرگ شدگی قلب استفاده می کنند.
- هیدروکلروتیازید (هیدرودیوریل، میکروزید): هیدروکلروتیازید از گروه داروهای ادرار آور بوده و به صورت قرص یا کپسول در دسترس است. این دارو معمولاً یک بار در روز تجویز می شود و خطر احتباس مایعات، یا ادم ناشی از مشکلاتی مثل نارسایی قلبی را به حداقل می رساند.
- فوروزماید (لاسیکس): فوروزماید یک ادرار آور دیگر است که ممکن است یک یا دو بار در روز برایتان تجویز شود. این دارو مانند سایر دیورتیک ها (قرص های ادرار آور)، می تواند باعث حساس شدن پوست به نور خورشید شود. همچنین -همانطور که از قبل اشاره کرده ایم- می تواند به درمان ادم کمک کند.
بیشتر بدانید…
- کارودیلول (کورج): کارودیول یک داروی مسدود کننده بتا می باشد. اشکال دارویی کارودیلول به دو صورت است: به شکل قرص برای مصرف دو بار در روز؛ به شکل کپسول طولانی رهش برای مصرف یک بار در روز. قرص یا کپسول کارودیلول را باید به همراه غذا مصرف کنید.
- آتنولول (تنورمین): این دارو یکی دیگر از مسدود کننده های بتا بوده و دوز معمول تجویز آن یک یا دو بار در روز است. مانند سایر مسدود کننده های بتا، آنتولول می تواند خطر حمله قلبی مجدد را کاهش دهد.
- اسپیرونولاکتون (آلداکتون): اسپیرونولاکتون یکی دیگر از داروهای ادرار آور بوده که به شکل قرص یا شربت در دسترس است. مصرف هر دو شکل این دارو معمولاً یک یا دو بار در روز تجویز می شود.
- کلونیدین (کاتاپرس): این دارو متعلق به کلاس دارویی آگونیست مرکزی می باشد. کلونیدین به صورت قرص بوده و معمولاً دو بار در روز مصرف می شود. همچنین، در برخی موارد قرص طولانی رهش این دارو برای درمان اختلال تمرکز و بیش فعالی مورد استفاده قرار می گیرد.
کلاس های دارویی (گروه های دارویی) داروهای فشار خون
چندین گروه برای داروهای فشار خون وجود دارد که داروهای زیادی در هر گروه قرار می گیرند. بنابراین تعداد زیادی از داروها وجود دارند که پزشکان می توانند برای درمان فشار خون از آنها استفاده کنند. برای کمک به انتخاب بهترین گزینه ی درمانی، معمولاً از دستورالعمل ها و توصیه های متخصصان این زمینه استفاده می شود.
برخی از گروه های دارویی رایج داروهای ضد فشار خون عبارتند از:
- مهار کننده های ACE: این داروها با مهار کردن آنزیم مبدل آنژیوتاسین، سطح آنژیوتاسین بدن را کاهش می دهند. کاهش سطح آنژیوتاسین در بدن، به شل شدن رگ ها کمک می کند. برخی از عوارض جانبی رایج مهار کننده های ACE شامل بثورات پوستی و سرفه خشک می شود. داروهایی مثل کاپتورپیل، اینالاپریل و لیزینوپریل در این گروه دارویی قرار دارند.
- مسدودکننده ی گیرنده ی آنژیوتاسین II: این گروه از داروها با مسدود کردن مستقیم آنژیوتاسین، به شل شدن رگ ها کمک می کنند. عوارض جانبی رایج مسدودکننده ی گیرنده ی آنژیوتاسین II شامل گیجی و سرگیجه (به ویژه در زمان بلند شدن از حالت نشسته یا دراز کشیده) می شود. لوزارتان و والزارتان مثال هایی از این کلاس دارویی هستند.
- مسدود کننده های آلفا (آلفا بلاکرها): این دسته از داروها باعث شل شدن رگ ها و همچنین عضله ی اندام هایی مثل مثانه و غده پروستات می شوند. یکی از عوارض جانبی شایع این دارو ها سرگیجه در زمان بلند شدن است.
- مسدود کننده های بتا (بتا بلاکرها): این گروه دارویی با مسدود کردن اثرات آدرنالین، به کاهش ضربان قلب و فشار خون کمک می کنند. مثال هایی برای این کلاس دارویی عبارتند از: آتنولول، متوپرولول و پروپرانولول.
- مسدود کننده های کانال کلسیم: این گروه دارویی با شل کردن رگ های خونی، ضربان قلب را کاهش می دهند. عوارض جانبی احتمالی مسدود کننده های کانال کلسیم شامل تپش قلب، تورم مچ پا، یبوست، سر درد و سرگیجه است. آمودیپین و فلودیپیل مثال هایی از این کلاس دارویی هستند.
- آگونیست های مرکزی: این دسته از داروها با تأثیر روی سیگنال های عصبی خاصی از مغز، ضربان قلب را کاهش داده و رگ های خونی را شل می کنند. عوارض جانبی رایج آگونیست های مرکزی شامل خشکی دهان، یبوست و خواب آلودگی است. داروهایی مثل کلونیدین و گوانسافین در این گروه قرار دارند.
- دیورتیک ها (داروهای ادرار آور): نحوه ی عملکرد دیورتیک ها به این صورت است که با افزایش مقدار مایعی که از بدن توسط ادرار دفع می شود، به کاهش حجم خون بدن و فشار داخل رگ ها کمک می کنند. بسیاری از افراد این داروها را با نام «قرص آب» می شناسند. افزایش ادرار، تشنگی، سرگیجه و حساسیت به نور از عوارض جانبی رایج این داروهاست. مثال هایی از داروهای ادرار آور عبارتند از: فوروزماید و هیدروکلروتیازید.
بیشتر بدانید…
سؤالات متداول
کدام داروی فشار خون به عنوان گزینه ی اول درمان محسوب می شود؟
گروه های مختلفی از داروهای فشار خون به عنوان اولین گزینه ی درمانی محسوب می شوند؛ مانند: دیورتیک های تیازیدی (مثل هیروکلروتیازید)، مهارکننده های ACE، مسدودکننده های گیرنده ی آنژیوتاسین II و مسدود کننده های کانال کلسیم.
چگونه پزشکان در مورد بهترین داروی فشار خون تصمیم می گیرند؟
در زمان انتخاب گروه های دارویی ذکر شده، پزشکان فاکتورهای زیادی از جمله وضعیت سلامتی و نژاد شما را در نظر می گیرند. به عنوان مثال، تحقیقات نشان می دهد که بهترین گزینه ی درمانی برای مردم آفریقایی-آمریکایی، دیورتیک های تیازیدی یا مسدود کننده های کانال کلسیم است. با این وجود، بر اساس مطالعات انجام شده، مصرف یک مهار کننده ی آنزیم آنژیوتاسین برای افراد مبتلا به دیابت مفیدتر می باشد.
فشار خون ایده آلی که یک بیمار با شروع مصرف داروها باید به آن برسد چقدر است؟
به طور کلی، هدف از مصرف داروهای فشار خون بالا، کاهش فشار خون به زیر میلی متر جیوه است. پزشک ممکن است با توجه به سن و وضعیت سلامتی شما میزان فشار خون ایده آل را در نظر بگیرد.
پزشک چگونه متوجه می شود که داروی مورد نظر پاسخدهی مناسب را داشته است؟
بعد از شروع درمان، پزشک به طور منظم فشار خون شما را چک می کند. در برخی موارد، پزشک ممکن است دوز مصرفی را تغییر دهد، داروی مورد نظر را عوض کند یا داروی دومی برای کنترل فشار خون شما تجویز کند. پزشک می تواند داروی دوم را از هر یک از گروه های گزینه ی اول درمان (که قبلاً به آن اشاره کرده ایم) انتخاب کند. در برخی موارد ممکن است نیاز به تجویز از گروه های دیگر داروهای فشار خون (مثل مسدود کننده های بتا) باشد.
رایج ترین عوارض جانبی داروهای فشار خون چیست؟
زمانی که فشار خون شما کاهش می یابد، شما ممکن است عوارضی مثل سرگیجه و گیجی را تجربه کنید. برخی از گروه های دارویی عوارض جانبی بسیار خاصی دارند. به عنوان مثال، داروهای ادرار آور می توانند میزان ادرار را افزایش دهند و داروهای مهار کننده ی ACE باعث سرفه خشک می شوند. در هر صورت، اگر پس از شروع مصرف یک داروی جدید، متوجه علائم غیرعادی شده اید با پزشک تماس بگیرید.
گزینه های زیادی برای درمان فشار خون بالا وجود دارد. اگر عوارض جانبی شدیدی را تجربه می کنید یا از داروی فعلی خود ناراضی هستید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما می تواند برای پاسخ دهی بیشتر، داروی جدیدی را امتحان کند. داشتن یک زندگی سالم نیز می تواند به کاهش فشار خون شما کمک کند. به عنوان مثال پزشکان در اغلب موارد، فعالیت بدنی منظم و رژیم غذایی سالم و کم نمک را برای تأثیر بهتر داروها توصیه می کنند.
بیشتر بدانید…
فرزاد
سه شنبه ۲۰ دی ۱( 1 سال پیش)
تعداد بازدید:
مشاهده پرسش
